Λογοτέχνης και ποιητής. Γεννήθηκε το 1928. Γιος αγροτικής οικογένειας από το Κυριάκι.
Έγραψε, επίσης, δοκίμιο και θέατρο. Είναι πτυχιούχος της Ακαδημίας Κινηματογράφου.
Είναι ιδρυτής του «Βοιωτικού Μεταλλίου Ουρανίας και Ανδρέα Τσούρα» που έχει δοθεί μεταξύ άλλων στον Π. Χάρη, τον Τ. Λάππα, τον Κ. Κονοφάγο, τον Δ. Πάκο και τον Νικηφόρο Βρεττάκο. Έχει τιμηθεί με αργυρό μετάλλιο του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και του περιοδικού «Θεσσαλική Εστία», και έχει βραβευτεί από την Ακαδημία Αθηνών. Διατέλεσε πρόεδρος του πανελλήνιου βραβείου λογοτεχνίας «Έπαθλο Τσάκαλου». Οι πρώτοι που βραβεύτηκαν είναι ο Τάσος Παπάς και ο Στρατής Δούκας.
Συνελήφθη και φυλακίστηκε από τα στρατεύματα κατοχής και δραπέτευσε από το Γερμανικό Στρατόπεδο Ομήρων Δομοκού. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση.
Εργογραφία
ποιητικές συλλογές
- «Συνομιλία με τους ανέμους» (1950)
- «Πόλεμος» (1954),
- «Ρόδα της Ρόδου» (1956),
- «Συνομιλία με το χρόνο» (1970),
- «Επαργυρωτήριον» (1972),
- «Αντίδωρο» (1972),
- «Αδιέξοδα Ι και Δραπετεύσεις» (1977),
- «Δίστομο» (1984),
αρκετά δοκίμια μεταξύ των οποίων
- «Τραγική μοίρα της Μικρασίας»
τα θεατρικά έργα
- «Η Κυριακιώτισσα» (1971)
- «Δίστομο, ματωμένη ανθρωπότητα» (1984),
- «Συμβολή του ιστορικού Γ. Κ. Κρέμου στη μελέτη της Μονής του Οσίου Λουκά» (1991).
μελέτες
- για τον γλύπτη Γ. Καλακαλά
- για το ζωγράφο Η. Φέρτη
- «Η πτυχολογία στην αρχαιοελληνική τέχνη»
Έργα του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά, ουγγαρέζικα και πολωνικά.
Ποιήματα του έχουν μελοποιήσει ο Σ. Βενάρδος, ο Β. Μακρίδης και ο Θ. Σακελλαρίου.
Η ποίησή του διακρίνεται για την ουμανιστική και λυρική της ευγένεια.
Πηγές
- «ΥΔΡΙΑ», Ελληγ. και Παγκ. Μεγάλη Γεν. Εγκυκλοπαίδεια, τόμος 51, σελ. 422
- Γιαννη Κωτσαδάμ: Ανθολογία Βοιωτών Ποιητών (1974)