Μπίμης Γιώργος Δ.
Bimis-Giorgos.jpg

Ο Γιώργος Δ. Μπίμης γεννήθηκε στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας και ζει στη Λιβαδειά.

Έχει φοιτήσει στην Πρότυπη Σχολή Εργοδηγών Μηχανολόγων της ΣΕΛΕΤΕ, στα ΤΕΙ του Πειραιά, στην Παιδαγωγική Σχολή της ΣΕΛΕΤΕ και στην Ταχύρρυθμη Σχολή εκπαίδευσης της ΔΕΗ στη Φλώρινα.
Είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός.
Διαβάζει, μελετάει και γράφει ποίηση από την εφηβική του ηλικία.
Εκτός από ποίηση ασχολείται με τη στιχουργική, το θεατρικό λόγο, το διήγημα και το μυθιστόρημα…
Δημοσιεύει ποίηση και στίχους από το 2013, κάθε Σάββατο, στον τοπικό τύπο ΒΟΙΩΤΙΚΗ ΩΡΑ και έχει δημοσιεύσει έργα του σε φιλολογικά περιοδικά όπως: "Βρυσούλες της Γνώσης" στο Σίδνεϋ της Αυστραλίας, "homo universalis", "αιολικά γράμματα", "ατέχνως", βιβλίοnet, fractal, "Κατιούσα" κ.α΄΄…

Διακρίσεις

  • ΠΡΩΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό από τους "Φίλους του Ξενία" με το ποίημα: το Ποτάμι (Έρκυνα).
  • ΕΠΑΙΝΟΣ για το ποίημα: "Οδυσσέας", σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ διαγωνισμό ποίησης από την OUNESCO Κεφαλονιάς - Ιθάκης.
  • ΕΠΑΙΝΟΣ για το διήγημα: "Τυχαία Συνάντηση", σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών.
  • Γ' ΒΡΑΒΕΙΟ για το ποίημα: ΄΄ Εγκατάλειψη΄΄ σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό από τη Λογοτεχνική Συντροφιά Λεμεσού Κύπρου.
  • ΕΠΑΙΝΟΣ για το ποίημα: ΄΄Αν λησμονήσουμε…΄΄ σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό από την ομοσπονδία Πολιτιστικών συλλόγων Αρτέμιδας-Σπάτων.
  • Σε Πανελλήνιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό που πραγματοποίησε η ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ απέσπασε:
    • ΕΠΑΙΝΟ για το διήγημα ''τυχαία συνάντηση''.
    • ΕΠΑΙΝΟ για το ποίημα ''Σαν ευχή''…
  • ΕΠΑΙΝΟ για το Ποίημα: ΄΄ Αλώβητο μίσος…΄΄ σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό, από ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ, το σύλλογο Φιλολόγων και από Πνευματικό κέντρο Λευκάδας.
  • Β΄ ΒΡΑΒΕΙΟ σε ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ διαγωνισμό για το ποίημα: ΄΄Παραμόρφωση,..΄΄από την Ένωση Κυπρίων στην Ελλάδα (ΕΠΟΚ)…
  • ΕΠΑΙΝΟΣ από Αμφικτιονία Ελληνισμού για το ποίημα: "Στο Ναό του Παρθενώνα…".
  • 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ σε Πανελλαδικό Διαγωνισμό από την Πνευματική Συντροφιά Λεμεσού για το ποίημα "Ανεμοδείκτης"…
  • Στον 32ο Διαγωνισμό ΄΄ΣΙΚΕΛΙΑΝΑ΄΄ Βραβεύτηκε συνολικά η ποιητική του συλλογή "Μνήμες της Πέτρας και της Σιωπής…"
  • 35oς Ποιητικός Διαγωνισμός της ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑΣ ΕΝΩΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ – ΕΠΑΙΝΟΣ για το ποίημα: "Αναζήτηση".
  • Στον Παγκόσμιο Διαγωνισμό της Ένωσης Κυπρίων στην Ελλάδα (ΕΠΟΚ), το 2017, απέσπασε:
    • Αριστείο για το διήγημα: Όταν ο Χρόνος σταματά…
    • Β΄ Βραβείο για το θεατρικό έργο: Σωκράτης…
  • ΕΠΑΙΝΟΣ για το ποίημα ΄΄Ο Χρόνος και ο Άνεμος΄΄ στο ΣΤ’ Ποιητικό Διαγωνισμό ΄΄Καισάριος Δαπόντε΄΄…

Το έτος 2015 κυκλοφόρησε ένα cd του συνθέτη και τραγουδιστή Παντελή Θαλασσινού με τίτλο "Χίλια Καραβάκια", όπου συγκαταλέγονται σε στίχους του Γιώργου Δ. Μπίμη τα τραγούδια "Καράβια πάνε κι έρχονται" και "Σ' είδε απόψε το φεγγάρι".
Ο Παντελής θαλασσινός μελοποίησε ακόμα δυο τραγούδια σε δικούς του στίχους με τίτλους:
"Αηδόνι μου" και "Προσκυνητής…" στο τελευταίο του cd (2016) με τίτλο: "Με δυο Ρολόγια"..
Επίσης έχει γράψει μουσική για τα τραγούδια: "Η Λευτεριά σου" και "Εμείς στον άγιο πόνο ορκιστήκαμε" (ακυκλοφόρητα)

Η σολίστ κλασσικής κιθάρας Εύα Φάμπα έχει γράψει μουσική για τέσσερα τραγούδια σε στίχους δικούς του με τίτλους: "Στον πόλεμο", "Ορφέας κι Ευρυδίκη" , "Τσε Γκεβάρα", "Ταξίδι στο χρόνο…"

Για το ποίημα ''Μέντα και Βασιλικός'' έχει γράψει μουσική ο νέος συνθέτης Δημήτρης Κογιάννης.

Μία ακόμα συνεργασία με τον συνθέτη Αλέξανδρο Χατζηνικολιδάκη έχει σα στόχο τη δημιουργία κύκλου τραγουδιών (νέο cd ) σε στίχους αποκλειστικά του Γιώργου Δ. Μπίμη (ήδη έχουν μελοποιηθεί πάνω από είκοσι τραγούδια που ζητάνε ενορχήστρωση και ερμηνεία)…

Εκδόσεις

Ο Γιώργος Δ. Μπίμης έχει εκδώσει τις παρακάτω ποιητικές συλλογές:

  • "Μνήμες της πέτρας και της Σιωπής…" ( 2015)…

Η Συλλογή αυτή παρουσιάστηκε με επιτυχία στον Ιστορικό κινηματογράφο ΄΄Αλκυoνίς΄΄ στην Αθήνα (17-12-2015), στην πόλη της Λιβαδειάς (13-2-2016), στον Άγιο Γεώργιο Βοιωτίας (6- 3- 2016), στο κέντρο Μεράκι στη Λιβαδειά (19-5-2016) στο art Cafε Αστραδενή –Λιβαδειά (25-5-2016), στον Ελικώνα Βοιωτίας στις (1–7–2016)… Επίσης, στο Λαογραφικό Μουσείο του Ελικώνα σε μεταπτυχιακούς σπουδαστές και εκπαιδευτικούς του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών (26-8-2016), στο Στέκι Πολιτισμού της ΚΝΕ στην Αθήνα (4-11-2016), στο Καφέ "ΣΤΡΟΦΟΜΕΤΡΟ" (Σύλλογος Γυναικών Λιβαδειάς 29-1-2017), στο θολωτό της Κρύας στη Λιβαδειά (23 – 3 – 2017) με τη Χορωδία Μικρασιατών "Χρυσόστομος Σμύρνης", (13 – 5 – 2017) στο Δίκτυο Αλληλεγγύης Αρτέμιδος – Σπάτων, στις 30 5-2017 στον Παγκόσμια Έκθεση γελοιογραφίας στο Λαφύστι της Βοιωτίας (30 – 5 – 2017), στο Δεκαήμερο Τέχνης και Πολιτισμού που διοργάνωσε η ομάδα ΕΡΓΟΔΡΟΜΕΙΟ ΤΕΧΝΩΝ FABRICATO, στο Δημαρχείο Σαλαμίνας στις 28 - 7 – 2017… Στις 5 Μάρτη 2017 στο ιστορικό Polis Art Café στην Αθήνα ο Γιώργος Δ. Μπίμης παρουσίασε με επιτυχία την τρίτη του ποιητική συλλογή "Ο χρόνος κι οι πληγές…"

  • Το Μάιο του 2016 εκδόθηκε η Δεύτερη ποιητική του συλλογή με τίτλο: "Τα Λυρικά"
  • Το Δεκέμβρη του 2016 εκδόθηκε η Τρίτη ποιητική του συλλογή με τίτλο: "Ο Χρόνος κι οι Πληγές…"

Στις 25–1-2017 ο Σύλλογος Συνταξιούχων του Δημοσίου Ν. Βοιωτίας απένειμε τιμητική πλακέτα στον ποιητή για την προσφορά του στα Γράμματα και στην Τέχνη…


Περισσότερες πληροφορίες στο facebook (https://www.facebook.com/mpimisgeorgios) και στο Διαδίκτυο… Τηλ: 22610/25833 κιν: 6945854003
εmail: moc.kooltuo|soigroegsimipm#moc.kooltuo|soigroegsimipm.
Διεύθυνση: Λιάκουρας & Πίνδου, Λιβαδειά 321 00


Δείγμα από το έργο του

ΣΑΝ ΕΥΧΗ

Μην αφήσεις τούτη τη μέρα να βουλιάξει
Σα σταλαγματιά στον άνεμο.
Σημάδεψε την ανεξάντλητη στιγμή,
Θρυμμάτισε την κλειδαριά του ήλιου
Κι άνοιξε διάπλατα τις πύλες της αυγής.
Μην αφήσεις τη σημερινή μέρα να κυκλωθεί
Άκοπα απ' τους λαβύρινθους του χτες.
Αγνόησε το ταπεινό φως του οίκτου
Κι άπλωσε τα χέρια σου στο άπειρο που σε καλεί.
Το μυστικό σου από χώμα και νερό,
Σα φλόγα ξεσηκωμένη απ' τον άνεμο
Να λυγίσει τα σίδερα με φωτιά και καπνούς
Κι η βεβαιότητα
Να φτερουγίσει σαν λεύτερο πουλί
Στον πορφυρό ουρανό των ελπίδων σου.
Σήμερα που η μέρα προσδοκά να κρίνει
Τα όνειρα των ανθρώπων
Ύψωσε τ' ατσαλάκωτα φτερά σου στο φως
Και προφήτευσε:
"Θα μεταμορφωθεί ο καιρός,..
Και μια φωτιά θα λευτερώσει τα όνειρα!…
Πράσινο χορτάρι στη γη, η στρωτή θάλασσα
Τύλιξε τον κήπο του Θεού κι η μέρα ακροβατεί
Στη λεπτή καμπύλη του εχέμυθου γαλάζιου…
Μην αφήσεις αυτή τη μέρα να σε προσπεράσει…
Μην πάρει πίσω τα λευκά σύννεφα και την αυγή,
Τους αιμάτινους σφυγμούς των προσμονών.
Αγωνίσου σαν το Θεό και προστάτεψε το θαύμα!…
Με το κοπίδι του μόχτου θρυμμάτισε τη φλέβα
Του ουρανού, ν' αναβλύσει αίμα, έρωτας και ζωή
Να ξαναγεννηθεί απ' την αρχή ο κόσμος!…


ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ (ΕΡΚΥΝΑ)

Όταν μεσουρανήσει το φεγγάρι και σκύψεις
πάνω απ' την επίπεδη επιφάνεια του νερού
θα ιδείς την εικόνα σου να παραμορφώνεται και να σβήνει.
Κι ύστερα, μια δύνη θ' απλωθεί για να ξαναγεννήσει τα μάτια,
η φορά του χρόνου θα αντιστραφεί
κι ένας άλλος ξεχασμένος κόσμος θα φανερωθεί.
Και θ' αντικρίσεις ξανά στη διαύγεια του βυθού
την παιδούλα που σήκωσε την κρυμμένη πέτρα
για να γεννηθεί μια υδάτινη πολιτεία στο φως.
Κι εκεί, ανάμεσα στα πλατάνια και στις ιτιές,
θ' ανασάνεις το άρωμα της μέντας και του βασιλικού.
Και θ' ακούσεις ξανά τους αρχαίους χρησμούς.
Και θα ιδείς το χρυσό θησαυρό στο κοίλωμα της πέτρας
και τ' ασημένια νομίσματα που πέφτουν στο νερό.

Στην άκρη του βράχου που καίει η ιερή φωτιά,
θ' αφουγκραστείς τις οιμωγές και την οδύνη της ιέρειας…
Κι αντίκρυ, στους στροβίλους του νερού που γκρεμίζεται,
θ' αντηχήσει το γέλιο των νυμφών
και ο ήχος του αυλού των Σειληνών και των Σατύρων…
Τότε, ο ασκίαστος ουρανός θα ξεφτίσει και θα πέσουν άστρα χρυσά
και κομμάτια πάλλευκου φωτός στη γη που αδημονεί…
Και θα φανερωθεί στη νύχτια σιγαλιά
η φλύαρη ορχήστρα των αρχαίων πουλιών.
Για να μεθύσει ο νους και να στοχαστεί την αίγλη και τη φθορά,
για να δέσει η νύχτα στο κατάρτι της τα δάκρυα
και τους στεναγμούς του έρωτα.

Εδώ σε τούτο το καμίνι σμιλεύονται οι ψυχές,
εδώ αναγεννιέται η μέρα,
εδώ βασιλεύει ο ήλιος της χαράς και της στοργής.
Βαθύ ποτάμι ο κόσμος, υμνεί τις αυγές και τα δειλινά
κι εξαϋλώνεται σα ζωντανό νερό στο εωθινό διάστημα.
Για να σμίξει με το αληθινό φως και να γίνει πάλι
στον ουρανό σύννεφο και μπόρα,
για να ξυπνήσει ο ίλιγγος της εξομολόγησης,
για να λαγαριστούν απ' την αμαρτία το αίμα και τα δάκρια .
Για ν' αγαπήσουν τ' αγάλματα στο φως
κι ο έρωτας να σκιρτήσει στο χώμα και στον άνεμο.
Κι ο μάντης,. να προφέρει τον τελευταίο χρησμό:''
Ο Ζέφυρος της ψυχής θα κλονίσει
τη σιωπή της αιωνιότητας!…


ΒΑΘΙΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ

Βαθιά μεσάνυχτα μ' ένα τσιγάρο
Κι ένα ποτήρι στο χέρι αδειανό,…
Για συντροφιά σου είχες το χάρο
Κι ένα συντρίμμι για ουρανό.
Χρόνια σαν κύματα, σ' έχουν αλλάξει,.
Μα στ' άδειο βλέμμα σου μια πυρκαγιά,.
Τ' αστέρια κάποτε μου είχες τάξει
Κι η αγάπη ράγισε κάποια βραδιά.
Βαθιά μεσάνυχτα μες στην ταβέρνα
Δίπλα σου στάθηκα να θυμηθώ,.
Κι εσύ με κοίταξες και μου 'πες: κέρνα,.
Κι αυτή τη νύχτα να σ' αρνηθώ.
Καινούρια δάκρυα η αυγή θα σπείρει,
Στη μοναξιά μου πώς να πιαστώ,.
Φεύγεις κι αγγίζω τ' άδειο ποτήρι
Τον άγιο πόνο σου να μοιραστώ.


ΟΡΦΕΑΣ ΚΑΙ ΕΥΡΥΔΙΚΗ

Στου κάτω κόσμου θα κατέβω τα παλάτια
Να φέρω δάκρυ της ψυχής να δροσιστείς,.
Να φέρω φως για τα γαλάζια σου τα μάτια,..
Μια χούφτα θάλασσα τη γη να ονειρευτείς.
Ένα καράβι θ' αρματώσω να σαλπάρω
Με καλοκαίρια και μ' ανέμου λευτεριά,.
Στον κάτω κόσμο να κατέβω να σε πάρω
Να βρεις λιμάνι στη ζεστή μου αγκαλιά.
Στα μύρια χρώματα που καιν την οικουμένη
Θα κόψω κόκκινο βαθύ της χαραυγής,.
Και μ' ένα αστέρι που ματώνει και προσμένει
Θα στείλω μήνυμα στα πέρατα της γης.
Κρυφό φανέρωμα, η γη σε περιμένει,
Κάστρο να χτίσεις μ' ουρανό και ξαστεριά,
Να 'χω ελπίδα στο κατάρτι σου δεμένη
Να κυματίζει στη δική σου λευτεριά.
Στα βλέφαρά σου ανασκίρτησαν οι ώρες.
Σκόρπα τη λήθη,. τις φωτιές να θυμηθείς,.
Γαλάζια άνοιξη που σ' έκλεψαν οι μπόρες
Γύρε στο πλάι μου, στο φως να κοιμηθείς.

Unless otherwise stated, the content of this page is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 License