Λαζαρής Θεόδωρος (1882-1978)
Ο ζωγράφος Θεόδωρος Λαζαρής γεννήθηκε στη Λιβαδειά το 1882 και πέθανε το 1978.
 |
| Θεόδωρος Λαζαρής |
Σπούδασε με υποτροφία του Δήμου Λιβαδειάς το 1906, στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας, κοντά στους Α. Γερανιώτη, Γ. Ροϊλό και Γ. Ιακωβίδη.
Το 1910 εξέθεσε έργα του σε ομαδική έκθεση.
Το 1911 διέκοψε τις σπουδές του, επιστρατευόμενος για τους πολέμους 1912-1913 και 1914-1918.
Το 1916 πήρε μέρος σε ομαδική έκθεση στην Κηφισιά.
Το 1918 ανέλαβε τα σχέδια και την εκτέλεση αγιογραφιών για την εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου της Λιβαδειάς, με κυριότερο έργο τον Παντοκράτορα.
Το 1919 συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών, και πήρε το πτυχίο του με “άριστα”, ενώ τιμήθηκε με το Χρυσοβέργειο Βραβείο.
Από το 1920 μετείχε σε εκθέσεις του Συνδέσμου Ελλήνων Καλλιτεχνών και του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου και από το 1924 και σε εκθέσεις του εξωτερικού.
Το 1928 ανέλαβε την εικονογράφηση του ναού του Αγίου Νικολάου στη Χαλκίδα, και το 1961-1964 την αγιογράφηση του ναού της Δ.Ε.Η. στο Αλιβέρι.
Το 1930 οργάνωσε την μοναδική ατομική του έκθεση στον Παρνασσό.
Το 1934 πήρε μέρος στην Μπιενάλε της Βενετίας. Το 1940 πήρε μέρος και βραβεύτηκε στην Πανελλήνιο. Πήρε, επίσης, μέρος στις Πανελληνίους της περιόδου1948-1973.
Το 1965 διακρίθηκε το 1965 με το Μετάλλιο της Πόλεως των Παρισίων και το Παράσημο του Πατριάρχου Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής.
Το 1974 οργάνωσε μεγάλη αναδρομική του έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη, όπου εκδόθηκε κατάλογος με προλογικό κείμενο του Διευθυντού της, Δημήτρη Παπαστάμου.
Ο Θεόδωρος Λαζαρής ασχολήθηκε με την τοπιογραφία περιοχών της Ελλάδας και τα έργα του κινούνται στο κλίμα του ιμπρεσιονισμού. Δημιούργησε και λίγες προσωπογραφίες, ενώ αγιογράφησε αρκετούς Ναούς και ζωγράφισε πολλές φορητές εικόνες και αγιογραφίες.
Έργα του υπάρχουν στην Εθνική Πινακοθήκη και στο Δήμο Λεβαδέων.